Wina Gruzińskie
Sklep internetowy oferuje markowe wina z Gruzji półsłodkie oraz wytrawne i półwytrawne. Klasyfikacja gruzińskich win: stołowe – nie zawierają cukru, mają lekko kwaśny smak, odmianowe – wina pochodzące z winogron jednej odmiany. Wina Vintage te same odmiany, ale produkowane zgodnie z ustalonymi technologiami, dojrzewają przez co najmniej dwa lata. Gruzińskie wino kolekcjonerskie jest takie same, ale po dojrzewaniu w kwevri (specjalne gliniane dzbanki) i butelkowane do dojrzewania przez 3-20 lat. Z różnic w poszczególnych regionach można wyróżnić: Imeretyńska technologia produkcji wina polega na tym, że winogrona są miażdżone wraz z pestkami i gałązkami, następnie gałązki są usuwane, a sok, skórka i pestki są pozostawione do fermentacji. Technologia kachetyjska - zgodnie z nią gałązki nie są usuwane, pozostawiając całą masę do fermentacji przez 3-4 miesiące, a następnie filtruje powstały produkt. W porównaniu z winem imeretyjskim różnica w technologii prowadzi do bardziej cierpkiego i bogatszego smaku kachetyjskiego. Obie technologie różnią się od sposobu produkcji wina w Europie. Upraszczając sytuację, winogrona są miażdżone w Europie bez gałęzi, w Gruzji z gałęziami. Ponadto wino kachetyńskie fermentuje przez 3-4 miesiące, co w Europie uznałoby za niedopuszczalne. I jeszcze jedna poważna różnica: wszystkie gruzińskie wina są wynikiem uszlachetniania lokalnych odmian winogron, a produkcja wina w USA, Chile, RPA, a nawet w dużej mierze we Francji i Niemczech jest sadzeniem i uprawą importowanych odmian. Gruzińskie wina dominują białe, do których używa się takich odmian winogron jak "zolikauri" w Imeretii czy "ojaleshi" w Megrelii. Winogrona Isabella, tak popularne w Abchazji i na rosyjskim południu, w Gruzji są uważane za nieodpowiednie do produkcji wina — tylko dla Chachi.
Wina z Gruzji Zachodniej są ogólnie znacznie bardziej kwaśne niż kachetyńskie — wina Adżarii mają szczególnie kwaśny smak. Mniej więcej w połowie tego kryterium znajdują się wina Imeretii-kwaśne,ale niewiele, a technologia ich produkcji w Imeretii stanowi skrzyżowanie Europejskiej i kachetyjskiej. Kamieniem węgielnym tradycyjnego" domowego "gruzińskiego winiarstwa jest użycie" quevri " — specjalnych glinianych dzbanków przypominających amfory w kształcie. Kvevri zakopuje się w ziemi, a winogrona fermentują w niej w stałej temperaturze +14 stopni Celsjusza. Pod wpływem dwutlenku węgla Czapka miazgi unosi się w kierunku szyjki dzbanka. Gdy fermentacja jest zakończona, a Gaz wydostaje się na zewnątrz, opada na dno, a Kvevri jest zapieczętowany do wiosny. Taka technologia jest uważana za najstarszą i najbardziej poprawną — choć niektórzy uważają ją za niedoskonałą ze względu na złożoność higieny i niestabilne warunki temperaturowe. Wino wyprodukowane w ten sposób można spróbować tylko odwiedzając gruzińskich winiarzy gdzieś w głębi lądu-wszystkie główne winiarnie w kraju produkują wino przy użyciu nowoczesnych technologii na nowoczesnym sprzęcie. Tradycyjnie dobre wino gruzinskie nazywa się wioską, w której zbierane są winogrona. Obecnie jednak do produkcji win popularnych marek (np. hwanczkary) używa się winogron z sąsiednich obszarów winiarskich.
